Thuis zijn is van zeer korte duur...

Pfff, het kan nu echt eens niet meezitten he! Een paar uur is hij thuis geweest en we konden alweer naar spoed. Bij het verzorgen was er toch heel veel bloed te zien en leek het alsof de wonde op een andere plaats opengegaan was. We hadden dan eerst maar gebeld naar de afdeling om te zien of we konden wachten tot morgen, maar nee... We hadden wel niet gedacht dat hij alweer moest opgenomen worden! Zo is slapen in eigen bed er nog steeds niet van gekomen! De dokter sprak nu van maar te blijven tot dinsdag, tot na de eerste chemo, want, als de wonde echt opengaat wordt er zelfs niet meer met de chemo gestart en gaan ze niets meer doen...